Niszczenie kamienia, cegły czy betonu jest poważnym zagadnieniem w większości obiektów historycznych budowlanych. Powoduje fizyczną deprecjację zarówno wnętrza jak i zewnętrznej warstwy podłoża. Problem erozji kamienia jest bardzo poważny w przypadku nowych obiektów i elewacji oraz architektury historycznej, której odtwarzanie zawsze związane jest z bardzo wysokimi wydatkami.
Kwaśne deszcze i zanieczyszczenia chemiczne to główne przyczyny erozji substancji mineralnej. Erozja naszego dziedzictwa narodowego oraz rosnące koszty renowacji oraz wymiany sprawiły skoncentrowanie uwagi na ograniczeniu tych problemów. W części przypadków zastosowanie środków konserwujących i soli grzybobójczych są głównymi metodami w walce o zachowanie ważnych obiektów architektonicznych. Często jednak okazuje się, że skuteczność tradycyjnie wykorzystywanych preparatów jest niewystarczająca. W wyniku tego naukowcy i badacze zaczęli poszukiwać zupełnie nowych rozwiązań w dziedzinach nanomateriałów i nanotechnologii w celu skuteczniejszej i długookresowej ochrony obiektów budowlanych. Dzięki eksploracjom wyodrębniono dwa główne indykatory jakie muszą spełniać preparaty chroniące budowle przed erozją.
- Po pierwsze muszą poprawiać lapidarność wewnętrznej struktury aby wzmocnić delikatną strukturę porów,
- Po drugie muszą zatrzymać podciąganie wilgoci transportującej do wnętrza chlorki i kwaśne substancje, nie ograniczając jednocześnie właściwości paro-przepuszczalnych podłoża - usunąć efekty krystalizacji soli.
e sklep www.hydrofobowy.pl lub www producenta www.h2onanotechnology.pl
Komentarze
Prześlij komentarz